Η έννοια του μοτοσυκλετισμού περνάει μέσα από την ομαδικότητα,την συντροφικότητα και τους δεσμούς φιλίας που αναπτύσσονται μέσα από ομαδικά ταξίδια φίλων είτε μέσα από συμμετοχές σε Λέσχες....Έτσι πολλοί από εμάς που αγαπούμε την μοτοσυκλέτα συμμετέχουμε σε τέτοιες δράσεις αλλά και είμαστε και μέλη κάποιας Λέσχης....έτσι λοιπόν είθισται σύμφωνα με την μοτοσυκλέτα που οδηγούμε να γινόμαστε και μέλη της αντίστοιχης Λέσχης....κάποιες άλλες φορές ίσως και κάποιας μάρκας που αγαπάμε και ας μην είμαστε ιδιοκτήτες της συγκεκριμένης φίρμας....
Εγώ λοιπόν δεν θα μπορούσα να αποτελέσω εξαίρεση στον κανόνα....Μέλος λοιπόν στην Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi εδώ και 6 χρόνια και με αρκετές συμμετοχές στα δρώμενα της Λέσχης....Το 2015 αποφάσισα να ακολουθήσω την εκδρομή που διοργάνωνε η Λέσχη για την συμμετοχή της στο 3ο Raduno Moto Guzzi Club Area Mediterranea που θα γινόταν στο Val di Noto στην Σικελία.....
Kατ'αρχάς να πούμε πως η Area Mediterranea ιδρύθηκε το 2012 από 4 λέσχες Moto Guzzi μια εκ των οποίων είναι και η Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi.....Έτσι κάθε χρόνο διοργανώνετε μια συνάντηση....Αυτή την χρονιά ήταν η σειρά της Λέσχης Guzzisti dell'Etna με έδρα την Κατάνια....
Το σημείο που θα γινόταν η συνάντηση επιλέχθηκε στο Val di Noto και συγκεκριμένα στην Νότια Σικελία....Κοντά σε τρεις πόλεις που είναι χαρακτηρισμένο από την Unesco το ιστορικό τους κέντρο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς....Όλα αυτά λοιπόν συν ότι μια επίσκεψη στην Σικελία με την ιδιαιτερότητά της από άποψη τοπίων,μουσικής,γεύσεων,ιστορίας και κουλτούρας ήταν μια πρώτης τάξεως ιδέα για συμμετοχή στην συνάντηση των λεσχών της Μεσογείου....
Ολα λοιπόν ξεκίνησαν από τον Φεβρουάριο όταν και άρχισαν να κλείνονται oι συμμετοχές....Η Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi θα έδινε το παρών τελικά με μια πολυπληθή συμμετοχή τηρουμένων των δύσκολων ημερών που περνάει η χώρα μας....Σίγουρα υπήρξαν και άλλα μέλη που ήθελαν και προσπάθησαν να συμμετάσχουν αλλά αν και το προσπάθησαν τελικά δεν τα κατάφεραν.....
Oι ημερομηνίες της συνάντησης ήταν στις 29-31/5....Έτσι λοιπόν εκτός του τριημέρου αποφασίσθηκε η παραμονή άλλων τεσσάρων ημερών....
Ο καιρός μέσα από προβλήματα και άνγχοι περνούσε δύσκολα....μα υπήρχαν στιγμές που από μόνη της η προετοιμασία των διαδρομών με έκανε ήδη να ταξιδεύω και έτσι οι ημέρες η μάλλον οι νύχτες κυλούσαν όμορφα και γεμάτες προσμονή για αυτό το ταξίδι που σχεδιάστηκε να έχει περίπου 2000 και κάτι χλμ....
Στις 28/5 επιβιβαζόμαστε στο πλοίο που θα μας πήγαινε στο Μπάρι.....
Ο καιρός τέλειος και η διάθεση για ταξίδι ήταν στα ύψη.....
Τα καθίσματα αεροπορικού τύπου θα μας φιλοξενούσαν για τον βραδινό μας ύπνο.....
Την επομένη με την αφιξή μας στο λιμάνι του Μπάρι μετά από την τυπική Ελληνική συνεννόηση για το πως θα ταξιδέψουν σχεδόν 40 μοτοσυκλέτες και μετά από τις αναμνηστικές φωτογραφίες είπαμε πως πρέπει να ξεκινήσουμε κάποια στιγμή....
Στο λιμάνι του Μπάρι....Δεξιά στην δεύτερη φωτό το πλοίο Norman Atlantic με εμφανή τα σημάδια από την πυρκαγιά που ξέσπασε εν πλώ λίγες ημέρες πριν την πρωτοχρονιά του 2015 μεσοπέλαγα και στοίχισε σε αθώες ψυχές....Βλέποντας αυτή την εικόνα ένας κρύος ιδρώτας σε έλουζε μόνο στην σκέψη στο τι συνέβη εκείνες τις κρύες ημέρες στην αρχή του έτους....
Μέχρι την Santa Croce Camerina όπου ήταν η έδρα του Raduno μας χώριζαν 650+χλμ......
Η διαδρομή......
https://goo.gl/maps/jWchaaVBatD2
Ο πρώτος στόχος της διαδρομής ήταν στο λιμάνι Villa San Giovanni.....όπου και θα περνούσαμε με ferry απέναντι στην Messina....
Πολλά μηχανάκια.....
Περιμένοντας να πάρουμε το ferry....
Και εν πλώ....
Επόμενος στόχος ήταν η συνάντηση με ομάδα των διοργανωτών του Raduno και αναμονή του δεύτερου γκρούπ(μιας και είχαμε χωριστεί σε δυο) στο ύψος της Catania ώστε να μας συνοδέψουν μέχρι το ξενοδοχείο που θα είχε βάση η εκδήλωση.....από εκεί μας χώριζαν περίπου 100+χλμ.....
Στο βάθος η Αίτνα να καπνίζει.....
Ο χρόνος όμως περνούσε και στον ορίζοντα διαφαινόταν πως 40-50 μηχανάκια θα ταξιδέψουν μέσα στην νύχτα.....με συνοπτικές διαδικασίες εγώ και άλλοι τρεις( ο Γιάννης απο την Βέροια που είχε έλθει με βέσπα,ο Μπίλ από τα Γιάννενα με την γυναίκα του και ο Γρηγόρης από την Κοζάνη επίσης με την γυναίκα του) αποφασίσαμε να φύγουμε και να μην περιμένουμε......
100+χλμ σε επαρχιακό δίκτυο με θερμοκρασία τέλη Μαίου στους 7 βαθμούς ο ρυθμός ήταν συγκρατημένος και συν το ψάξιμο για το που είναι το χοτέλ μας έκανε να φτάσουμε περίπου γύρω στις 12.....μετά από 660χλμ. ολίγον τι καταπονημένοι και από το κρύο και εμφανώς πεινασμένοι εναποθέσαμετα κορμιά μας μετά από ένα ζεστό μπάνιο σε μαλακό στρώμα.....Ο ύπνος ήλθε γλυκός και η επόμενη ημέρα μας περίμενε με πολλές εικόνες......
Το ξενοδοχείο της εκδήλωσης....
http://www.kamarina.it/
Το ξενοδοχείο της διαμονής μας....απείχε απο το ξενοδοχείο της εκδήλωσης 500μετρα....
http://www.bb-kamarinaland.it/it/home/
Σαββάτο 30/5
Πρωινό εγερτήριο και το πρωινό όχι μόνο ήταν απαραίτητο αλλά και επιτακτικό μιας και τα στομάχια μας διαμαρτύρονταν έντονα.....Εσπρέσσο και κρουασάν με γέμιση από κρέμα ρικότα,φυσικός χυμός και γλυκάκι κανόλι μας έστειλε στα ουράνια.....τώρα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε άνετα το πρόγραμμα της εκδήλωσης.....
To πρόγραμμα περιελάμβανε....
Επίσκεψη στην Ragusa....μια πολύ όμορφη πόλη που το ιστορικό της κέντρο είναι χαρακτηρισμένο σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.....
Και μιας και μιλάμε για μεσογειακούς λαούς και μάλιστα νότιους δεν θα μπορούσε να μην υπήρχε η σχετική καθυστέρηση.....από μία άποψη όμως μπορούσες να δικαιολογήσεις την καθυστέρηση μιας και μιλάμε πως θα έπρεπε να συντονισθεί ένα κονβόι μηχανών που αριθμούσε περίπου τις 400....Στην πλειοψηφία τους Guzzi κάθε ηλικίας και μοντέλου.....Αυτά όμως που κυριαρχούσαν ήταν τα California.......Η δε οργάνωση των Ιταλών στον δρόμο χαρακτηρίζετε ως άριστη.....με πολύ ασφάλεια και με ρυθμό που άρμοζε σε τόσο μεγάλο αριθμό μηχανών.....
Εικόνες απο την διαδρομή για Ragusa....
Κυκλοφορούσαν όμως και τέτοιες κατασκευές.....
Η Ragusa ήταν πολύ όμορφη......
Κάποιες πληροφορίες για την ιστορία της πόλης....
http://www.ragusa-sicilia.it/english/storia.htm
Σιγά-σιγά η επίσκεψη σε αυτή την όμορφη πόλη τελείωνε......Επόμενη στάση θα κάναμε στην Marina di Modica όπου και θα γευματίζαμε.....Το κονβόι τεράστιο και η διαδρομή όμορφη μέσα από αγροτικές περιοχές στην κοιλάδα του Noto.....τα δε χρώματα που κυριαρχούσαν ήταν το γαλάζιο του ουρανού....η δε ακτίνες του ήλιου που έπεφταν στους αγρούς σκόρπιζαν ένα εκτυφλωτικό χρυσό χρώμα.....Αυτή είναι η Σικελία!!!
Σε κάποια στιγμή ανεφοδιασμού ήταν φυσικό επόμενο να μείνω πίσω μαζί με δύο φίλους της Λέσχης......Προορισμό ξέραμε αλλά δεν ξέραμε που βρισκόταν ο χώρος που θα γευματίζαμε......Μετά κόπων και βασάνων(τηλέφωνα και έτσι) τελικά φτάσαμε ολίγων τι αργοπορημένη.......Βασικά δεν μας πολυένοιαζε μιας και υπήρχε μια διάχυτη χαλαρότητα......
Κάτι τις το τσιμπήσαμε δεν λέω.....ωραίο και το κρασάκι.....αλλά έναν υπνάκο λέγαμε να τον χτυπήσουμε μιας και το βραδάκι θα είχαμε πάλι γιορτούλες,φαγάκια,κρασάκι μιας και η Λέσχη θα μας έκανε ένα εξαιρετικό δείπνο.....Έτσι σιγούλια-σιγούλια επιστροφή στο χοτέλ για μια μικρή ανασυγκρότηση.......
Το βράδυ έκλεισε με ένα εξαίσιο δείπνο με ντόπια προιόντα και γνήσιο Σιτσιλιάνικο κρασί.....
Φωτό από τα εδέσματα μην περιμένετε μιας γιατί μόλις κατ'έφθασαν τα πιρούνια πήραν φωτιά.....Πού τέτοια σκέψη;.....Η επιστροφή στο χοτέλ έγινε μετά κόπων και βασάνων μιας και τα μπουφάν δεν έκλειναν.....
Η επόμενη ημέρα,τελευταία για εμάς που είχαμε έλθει από Ελλάδα ήταν εξίσου όμορφη και γεμάτη εικόνες από την φύση της Σικελίας αλλά και από όμορφες πόλεις με έντονο το χρώμα από την βαθιά ιστορία τους......Σήμερα είχε σειρά το όμορφο Noto.....Πόλη επίσης χαρακτηρισμένη σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς......αλλά και από τις ξακουστές Συρακούσες με το έντονο Ελληνικό στοιχείο......
Από τον δρόμο για Noto.....με φωτό από κάποιες Ελληνικές συμμετοχές.....
Η άφιξη στο Noto ήταν εντυπωσιακή και η πόλη γέμισε Moto Guzzi.....
Το Noto είναι πανέμορφη πόλη.....Η ιστορία της φτάνει μέχρι τα βάθη των αιώνων.....Η αρχαία πόλη βρίσκετε 7 χλμ. λίγο ποιο βόρεια από την σημερινή πόλη.....Από την πόλη πέρασαν Έλληνες,Ρωμαίοι,Άραβες και οι επιρροές είναι έντονες σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο Σιτσιλιάνικο μπαρόκ στα κτίρια της πόλης......Μέχρι το 1091μ.χ παρέμενε το τελευταίο ισλαμικό οχυρό μέχρι που κατακτήθηκε από τους χριστιανούς.....Τον 16ο και 17ο αιώνα η πόλη άκμασε και έδειξε αξιόλογα πνευματικά στοιχεία.....Η πόλη επεκτάθηκε πέρα από τα μεσαιωνικά οριά της και χτίστηκαν καινούργιες εκκλησίες,μοναστήρια και νέα κτίρια.....Μέχρι που το 1693 στον σεισμό της Σικελίας αυτά καταστράφηκαν.....Η σημερινή πόλη ξαναφτιάχτηκε μόνο που ήλθε ποιο κοντά στο Ιόνιο πέλαγος και απέχει 30 χλμ.από της Συρακούσες.....
Εδώ αποφασίστηκε να μην συνεχίσουμε το πρόγραμμα της εκδήλωσης αλλά να πάμε στις Συρακούσες.....Έτσι λοιπόν μαζί για άλλη μια φορά με Γιάννη,Μπίλ και Γρηγόρη αναχωρήσαμε για Συρακούσες......
Δυστυχώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος και αρκεστήκαμε μόνο στο να περιηγηθούμε στο νησάκι Ορτυγία.....
Η πόλη έχει τεράστια ιστορία και ως γνωστών ιδρύθηκε από τους Αρχαίους Έλληνες όπως και πολλές πόλεις της Σικελίας αλλά και της Νοτίου Ιταλίας.....Συγκεκριμένα οι Κορίνθιοι ήταν αυτοί που ίδρυσαν την πόλη.....Στους Πελοποννησιακούς πολέμους οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στην πόλη αλλά τελικά ηττήθηκαν.....Στην συνέχεια εξελίχθηκε σε μια από της πλουσιότερες και δυνατότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας μέχρι που υποδουλώθηκε από τους Ρωμαίους.....Τα αρχαία μνημεία έχουν έντονο το Ελληνικό στοιχείο και το νησάκι κατά την αρχαιότητα ήταν το κέντρο της πόλης.....
Η μικρή μας επίσκεψη έκλεισε με ένα πολύ ωραίο γεύμα με άρωμα Σικελίας.....
Οι Συρακούσες ήταν ωραιότατη και παναστόλιστη πόλη όπως ακριβώς την αποκάλεσε και ο Κικέρωνας......Δυστυχώς όμως έπρεπε να φύγουμε.....Υποσχεθήκαμε πως αυτή την πόλη θα την επισκεφθούμε πάλι όπως επίσης και την Σικελία.....Αυτό το μεγάλο νησί σου έδινε την εντύπωση της οικειότητας...λες και πως αυτά τα μέρη έχουν βγει από κάτι δικό μας και το άρωμα της ήταν τόσο έντονο.....στα κτίρια,στις εικόνες της φύσης,στα αρχαία,στην ιστορία,στις γεύσεις....ακόμη και με τους λιγοστούς Σιτσιλιάνους που έτυχε να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε ποιο πολύ με την γλώσσα των νοημάτων ή των λίγων ιταλικών μας έβλεπες πως η Αρχαία Ελλάδα για αυτούς είναι ένα κομμάτι δικό τους.....
Μέχρι το χοτέλ τα 120χλμ. μέσα από επαρχιακούς αλλά και δρόμους δίπλα στην θάλασσα βγήκαν ξεκούραστα.....Στο χοτέλ φτάσαμε πολλοί γεμάτοι και τόσο ενθουσιασμένοι για ότι είδαμε αυτή την ημέρα.....Όμως η ημέρα δεν είχε τελειώσει ακόμη μιας και το βράδυ μας περίμενε το επίσημο δείπνο της διοργάνωσης.....
Δευτέρα 1 Ιουνίου
Σήμερα η Ελληνική αποστολή θα χωριζόταν σε πολλά κομμάτια.....Κάποιοι θα επέστρεφαν Ελλάδα,κάποιοι άλλοι όμως θα ακολουθούσαν το δικό τους πρόγραμμα και εμείς ήμασταν από αυτούς.....
Το gps ρυθμίστηκε να μας πάει πρώτα στην περιβόητη Αίτνα.....το μεγαλύτερο και το ποιο ψηλό ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης.....από εκεί θα κατηφορίζαμε στο Ταυρομένιο,δλδ. στην Taormina....
Η διαδρομή της ημέρας.....
https://goo.gl/maps/DRb4HsCiMyT2
Περίπου 200χλμ. μας χώριζαν σήμερα μέχρι τον τελικό προορισμό.....Έτσι λοιπόν η χαλαρότητα ήταν διάχυτη και ο ρυθμός όπως αρμόζει σε ένα ταξίδι.....Άκρως τουριστικός.....Άλλωστε όταν ταξιδεύεις πέρα από την αυξημένη προσοχή που πρέπει να δίνεις στο καινούργιο περιβάλλον που οδηγείς.....ο μόνος τρόπος να οδηγάς είναι με ένα ρυθμό που θα σου επιτρέπει ούτε την υπερβολική χαλαρότητα(μιας και τότε καραδοκούν κατ'εμέ ποιο πολλοί κίνδυνοι)αλλά με ρυθμό που να μπορείς να ελέγχεις τον δρόμο σου αλλά ταυτόχρονα να τον απολαμβάνεις κιόλας......
Η διαδρομή μέχρι να βγούμε στην autostrada λίγο πριν την Catania ήταν αυτή που κάναμε την πρώτη ημέρα, νύχτα....έτσι ήταν ευκαιρία να την απολαύσουμε.....σε ορισμένα σημεία ήταν απολαυστική.....η θερμοκρασία ήταν ότι έπρεπε για ταξίδι..... Εμένα όμως κάτι με έτρωγε για το ανέβασμα στην Etna μιας και όταν άρχισε να γίνετε ορατό το βουνό το μόνο που αντίκριζες ήταν μια τεράστια χαμηλή νέφωση.....Φτάνοντας λοιπόν στους πρόποδες στο χωριό Nicolosi το οποίο είχε έντονα τα σημάδια της ηφαιστιακής δραστηριότητας μέσα στο κέντρο του χωριού.... Αποφασίσαμε πως η απόλαυση ενός διπλού εσπρέσσο θα ήταν ότι έπρεπε.....Έτσι ίσως μας δινόταν και ο απαραίτητος χρόνος μήπως καθάριζε ο ουρανός πάνω από το ηφαίστειο......
Τελικά όσο και αν περιμέναμε αντί ο καιρός να μας κάνει το χατήρι όλο και χειροτέρευε......Ένα ψιλόβροχο μαζί με ομίχλη άρχισε να μας συνοδεύει μέχρι το ανέβασμα στο βουνό με θερμοκρασίες που άγγιζαν τους 8 βαθμούς.....Η διαδρομή ήταν απίστευτη.....Να βλέπεις την λάβα που έχει ξεχυθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και να έχει καταπιεί τα πάντα στο πέρασμά της σε ένα τοπίο που έμοιαζε εξωγίηνο και ταυτόχρονα την φύση να προσπαθεί να υπερνικήσει αυτό το σκληρό πέτρωμα που είχε δημιουργηθεί....Τελικά ο καιρός δεν μας άφησε να επισκεφθούμε με το τελεφερίκ έναν από τους κρατήρες του ηφαιστείου.....απολαύσαμε όμως την καταπληκτική διαδρομή στο ανέβα αλλά και στο κατέβα με την υπέροχη άσφαλτο που θύμιζε πίστα.....Η αλήθεια είναι πως τηρουμένων των αναλογιών(βάρος και δικάβαλος) ψιλοπαρασύρθηκα αλλά μέσα σε επιτρεπτά όρια.....που σου έλεγε πλάγιασε...πλάγιασε...πλάγιασε.....αλλά και το πως ένας τόπος γεμάτος λάβα μπορεί να γεννηθεί και πάλι....ειδικά στο ανατολικό κομμάτι που κινηθήκαμε η βλάστηση από ένα σημείο και μετά ήταν απίστευτη.....Η Ταορμίνα μας περίμενε για διανυκτέρευση....Δεν θα πω πολλά λόγια για την πόλη....Άλλωστε η Αρχαία Ιστορία έχει να πει πολλά για αυτήν.....Η ατυχία μας ήταν πως δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε το Ελληνικό Θέατρο μιας και υπήρχε συναυλία στον χώρο(όπερα).....Η πόλη έχει φανταστικό χρώμα και είναι κοσμοπολίτικη η δε θέση της είναι φανταστική μιας και έχει φοβερή θέα προς την Κατάνια την Αίτνα....αλλά και την Μεσόγειο θάλασσα....
Το απογευματάκι φτάσαμε στην Villa Moschella που είχαμε κλείσει από το booking.com το πρωί πριν ξεκινήσουμε, με free parking, καλή πρόσβαση και 50 μέτρα από το τελεφερίκ που σε ανεβάζει στην πόλη.....Μετά την απαραίτητη ανασυγκρότηση μια βόλτα στην πόλη ήταν ότι έπρεπε.....Η Taornina ή Ταυρομένιο(ιδρύθηκε από αποίκους της Νάξου όπως και η μικρή πόλη κοντά στην Ταορμίνα που λέγετε Giardini Naxos).....Έπαιξε σημαντικό ρόλο από την εποχή του εποικισμού της από τους Έλληνες αλλά και αργότερα από τους Ρωμαίους.....Κατά τον μεσαίωνα παρέμεινε λόγο της σημαντικής της θέσης μια από της ποιο σημαντικές πόλεις της Σικελίας.....Η πόλη αποπνέει ένα διάχυτο πολιτιστικό αέρα μιας και πολλοί καλλιτέχνες(ζωγράφοι,συγγραφείς,ηθοποιοί και σκηνοθέτες)ήταν συχνά επισκέπτες ή έμεναν στην πόλη.....Έτσι αυτή η αύρα είναι εμφανώς αισθητή όταν την περιδιαβαίνεις.....Σημαντικότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το Teatro Greco που βρίσκετε σε σημείο με φοβερή θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος.....
Πως γίνετε να περπατάς στα στενά αυτής της πανέμορφης πόλης και να μην ακούς τις νότες αυτού του τραγουδιού;.....
Η ατυχία μας αυτή την ημέρα ήταν πάλι παρούσα.....φτάνοντας στην Via Teatro Greco......
Δυστυχώς μια παράσταση όπερας δεν μας άφησε να εισέλθουμε στο θέατρο.....Έτσι λοιπόν επιστροφή στην Corso Umperto(τον κεντρικό πεζόδρομο) αλλά και στα στενά της πόλης για βόλτα και φωτογράφηση.....
Porta Messina
Η Ταορμίνα μας άφησε τις ποιο όμορφες εικόνες και πραγματικά θα μπορούσαμε να μείνουμε πολλές ημέρες.......Μετ'α από δίωρο περπάτημα,φωτογραφίες,άραγμα σε μικρά καφέ και μουσικές από Σιτσιλιάνους μουσικούς του δρόμου η απόλαυση ενός δείπνου ήταν το κερασάκι στην τούρτα.....Με βαριά βήματα από την ολοήμερη περιήγηση κατηφορίσαμε για το χοτέλ.....Μόνο που οι εικόνες δεν έλεγαν να σταματήσουν.....Ήταν συνέχεια μπροστά μας και θέλαμε να αποθανατίσουμε όσες ποιο πολλές μπορούσαμε ακόμη και στα ονειρά μας.....
Porta Catania
Τρίτη 2 Ιουνίου
Σήμερα μας χώριζαν κάτι λιγότερα από 500χλμ. μέχρι τον προορισμό μας που ήταν το Σαλέρνο.....
https://goo.gl/maps/q69m2ZZBZsE2
Πρωινό στην βεράντα της Villa Moschella και ταυτόχρονα κλείσιμο ξενοδοχείου με την γνωστή συνταγή.....Το πρώτο μου μέλημα στο κλείσιμο ξενοδοχείων ήταν....να έχει οπωσδήποτε πάρκινγκ επίσης κοιτούσα και κοιτάω σχεδόν πάντα αν γίνετε να κάνω κράτηση χωρίς την πιστωτική κάρτα μιας και το booking σε ορισμένα ξενοδοχεία δίνει αυτή την δυνατότητα και φυσικά να κοιτάω τις προσφορές......Επίσης σημαντικό είναι να βρίσκετε σε καλή θέση ως προς την πρόσβαση ή τέλος πάντων στα σημεία που θέλω να επισκεφτώ.....Έτσι έγινε και η αλήθεια είναι πως πετύχαμε στο Σαλέρνο ένα καλό χοτέλ το οποίο και κλείσαμε για δυο ημέρες.....
Το ξενοδοχείο.....
http://www.mediterraneahotel.it/it/
Την πρώτη λόγω των χιλιομέτρων που θα κάναμε λογικά θα φτάναμε απόγευμα......Οπότε το πρώτο βράδυ θα το αναλώναμε στην πόλη αλλά και για ξεκούραση....Την δεύτερη ημέρα είχαμε δυο επιλογές.....Ή θα πηγαίναμε Πομπηία ή Costeria Amalfitana......
Τα χιλιόμετρα μέχρι το Σαλέρνο βγήκαν μέχρι τις πρώτες ώρες του μεσημεριού εύκολα.....Μετά όμως μας βασάνισε μια ζέστη που πλησίασε τους 36 βαθμούς από το κατέβασμα της Cosenza μέχρι να αρχίζουμε να ανηφορίζουμε από την autostrada για το Parco Nazionale del Pollino.... Εκεί συναντήσαμε έργα που μας έστειλαν σχεδόν μέσα στο Πάρκο......Κατά μια έννοια αυτό δεν μας χάλασε γιατί η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη αλλά ο χρόνος περνούσε......Έτσι φτάνοντας λίγο πριν το Σαλέρνο πέρα από την αυξημένη κίνηση είχαμε και την μοναδική βροχή του ταξιδιού μας.....
Φεύγοντας από την Ταορμίνα δεν ήταν δυνατόν να μην φωτογραφήσουμε το νησάκι Isola Bella.....
Μια μικρή άποψη από το πέρασμα μέσα από την Μεσσίνα.....
Για άλλη μια φορά το πέρασμα με ferry.....
Η κούραση από τα χιλιόμετρα,την ζέστη,τα έργα,την βροχή και την κίνηση μας ανάγκασε 30χλμ. πριν το Σαλέρνο να σταματήσουμε για ξεκούραση.....Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό....Το gps είχε αρχίσει να κάνει τα δικά του.....Εδώ να πω πως είχα μελετήσει από το google map την θέση του χοτέλ και είχα την πεποίθηση πως θα μπορούσα χωρίς το gps να πάμε.....Όμως αν κάτι στράβωνε τότε η μέθοδος.....Από που πάει για το χοτέλ ρε πατριώτη;.....Θα σήκωνε πολύ γέλιο.....Τελικά μετά τον καφέ το εργαλείο πήρε τα πάνω του.....
Στο Σαλέρνο νωρίς το απόγευμα πατούσαν οι ρόδες του Stelvio....Μετά την τακτοποίηση στο χοτέλ η επίσκεψη στην πόλη ήταν επιτακτική ανάγκη μιας και η ανησυχία στα στομάχια μας ήταν έντονη....Επιλέχθηκε πιτσαρία καθαρά όχι τουριστική αλλά από αυτές που συχνάζουν ντόπιοι κάτοικοι μιας και αυτό είναι ένα δείγμα εκτίμησης της κουζίνας αλλά και να αναμιχθούμε στον ντόπιο πληθυσμό....Το φαγητό για άλλη μια φορά εξαιρετικό και πλούσιο σε γεύσεις....Αλλά όλα τα λεφτά ήταν αυτό που ψάχναμε να βρούμε και ίσως όλοι μας έχουμε μια εικόνα στο μυαλό μας για κάποιον Ιταλό πιτσαδόρο που θέλει να έχει το μαγαζί του πάντα γεμάτο κόσμο....Η εικόνα λοιπόν ενός Ιταλού που μιλάει πολύ και έντονα που κινείται διαρκώς με αυτό το ύφος του άνετου αλλά και της υφής τραγουδιστής του ομιλίας που έχει η Ιταλική γλώσσα ήταν το χρώμα της βραδιάς....Δυστυχώς φωτό η βίντεο δεν υπάρχει και σίγουρα ήταν κάτι που το μετάνιωσα....
Ο γυρισμός στον χοτέλ έγινε της πρώτες πρωινές ώρες και η κούραση μετά το δείπνο ήταν έντονη.....
Την ευκαιρία όμως για μια ωραία φωτογραφία ποτέ δεν την χάνουμε.....
Τετάρτη 3/6
Στην ώρα του πρωινού αποφασίσαμε το πρόγραμμα της ημέρας.....Δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να χωρέσουμε πολλά πράγματα σε μια ημέρα και έτσι η Πομπηία έμεινε εκτός....Τα χλμ. σήμερα θα ήταν μόνο 140 αλλά τόσο γεμάτα σε μια από τις όμορφες διαδρομές που έχω οδηγήσει....Την
Costeria Amalfitana....Ένας δρόμος που κινείται περιμετρικά της χερσονήσου από το Σαλέρνο μέχρι την Πομπηία......Τόσο γραφικός και τόσο στριφτερός που σε ορισμένα σημεία είναι στενός περνώντας μέσα από γραφικά χωριά....Σίγουρα η μια ημέρα δεν φτάνει για να τα ευχαριστηθείς όλα.... Ήταν όμως αρκετή για να ευχαριστηθώ οδήγηση αλλά και το τοπίο που συνδυάζει βουνό και θάλασσα....
Η διαδρομή της ημέρας.....
https://goo.gl/maps/ueKdrrKvnHw
Φτάνοντας στο Αμάλφι......
Η πρώτη μας στάση ήταν στην Piazza Duomo σε ένα καφέ απέναντι από τον Καθεδρικό Ναό του Αγ.Ανδρέα.....Το Αμάλφι με εμπορικούς και ιστορικούς δεσμούς με το Βυζάντιο φιλοξενεί στον ναό μέρος των λειψάνων αλλά και την χρυσή κάρα του Αγ.Ανδρέα τα οποία μεταφέρθηκαν το 1210 από την Κωνσταντινούπολη......
Επιστροφή στο πάρκινγκ και ώρα για οδήγηση σε ένα από τους ποιο όμορφους και γραφικούς δρόμους....
Σε ορισμένα σημεία του δρόμου γραφικοί Ιταλοί με τα ονομαστά limone της Καμπανίας πουλούσαν φρεσκοστυμένο φυσικό χυμό.....Δεν υπήρχε περίπτωση να μην δοκιμάσουμε ένα χυμό με λεμόνι και πορτοκάλι.....
Πλησιάζοντας το Positano......
Στο Positano δεν μπήκαμε μέσα παρά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε για Sorento.....
Φτάνοντας στο Sorento περιηγηθήκαμε λίγο στην πόλη με την μηχανή ώσπου αράξαμε στο κέντρο για το εσπρεσσάκι μας αλλά και για ξεκούραση.....Η δε σύζυγος εκμεταλλεύτηκε την στιγμή για μια επίσκεψη στα μαγαζιά.....
Ήλθε η στιγμή της αναχώρησης και επιστροφή από τον ίδιο δρόμο.....δλδ οδηγική ευχαρίστηση εις διπλούν....Στον δρόμο κρύβονται κάποια μαγαζάκια με υπέροχες βεράντες....Έτσι και εμείς βρήκαμε ένα για να απολαύσουμε την ξεχωριστή θέα με συνοδεία ενός πρόχειρου γεύματος.......
Στο Amalfi σταματήσαμε για λίγο άλλη μια φορά.......
Πέμπτη 4/6
Τελευταία ημέρα επί Ιταλικού εδάφους και η επιστροφή για Bari θα γινόταν μετά από 270χλμ. περίπου.....Με το πλοίο είχαμε ραντεβού στις 19,30 και μέχρι τότε είχαμε αρκετό χρόνο να διανύσουμε την απόσταση αλλά και να επισκεφθούμε μια άλλη πόλη της Puglia την Matera.....Επίσης ανακηρυγμένη σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς απά την Unesco......Οδηγήσαμε νωχελικά μέσα από autostrada αλλά και επαρχιακούς δρόμους......Νωρίς το μεσημέρι ήμασταν στην πόλη.....Η ζέστη είχε αρχίσει να γίνετε έντονη όσο κινούμασταν ποιο ανατολικά.....
Η διαδρομη
https://goo.gl/maps/az3JwkAkz532
Ιταλία και gelato δεν γίνετε......
Τα 70 χλμ που μας χώριζαν από το Bari βγήκαν λίγο δύσκολα.....Από την μια η ζέστη και λίγο ο έντονος αέρας που είχε σηκώσει,από την άλλη μια σχετική κίνηση από φορτηγά μας φάνηκαν πως καλύψαμε την διπλάσια απόσταση.....Παρ'όλα αυτά όμως στο λιμάνι φτάσαμε γύρω στις 17,00.....Το τσεκ-ιν έγινε σύντομα και μπήκαμε στο πλοίο νωρίς και με την άνεσή μας......Για άλλη μια φορά αντικρίσαμε το κουφάρι του Norman Atlantic......
Σαλπάροντας το πλοίο η δύση του ήλιου δεν άργησε να έλθει......
Μια γλυκιά μελαγχολία ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας......Επτά ημέρες γεμάτες εικόνες,γεύσεις,ιστορία,μουσική, ήταν μια όμορφη ανάμνηση που θα την κρατάμε βαθιά μέσα μας.....Από την άλλη όμως ξέρεις πως κάθε ταξίδι έτσι είναι....Είναι στην αρχή ένα ερωτικό κάλεσμα που σε κάνει να φτερουγίζεις στους ανέμους,έρχεται όμως η στιγμή που αυτό τελειώνει.....δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς....είναι όμως ένας έρωτας με ωραίες αναμνήσεις που θα τον θυμάσαι για πάντα....Κάθε έρωτας όμως που τελειώνει ξέρεις πως κάπου κάποτε ίσως προκύψει ο επόμενος.....Έτσι είναι και τα ταξίδια......Παρά την μελαγχολία μας ξέραμε πως ήταν κάτι γλυκό και πως θα ερχόταν η στιγμή του επόμενου φτερουγίσματος.....
Όμως κάθε ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει πριν φτάσεις στον προορισμό σου.....Εμείς σαν να λέγαμε πως πρέπει να καθυστερήσουμε.....δεν μπορούσαμε να το δεχθούμε.....Έτσι αντί για Πάτρα βγήκαμε Ηγουμενίτσα.....Το ότι θα οδηγούσαμε άλλα 400χλμ. ίσως θα μπορούσαμε να το δεχθούμε ποιο καλά......6,30 το πρωί πιάσαμε λιμάνι......Παρέα με κάτι σκληρά παλικάρια......
Αυτή η πρωινή αύρα ήταν τόσο όμορφη......ακόμη και οι 8 βαθμοί στα βουνά της Παραμυθιάς ήταν τόσο ζεστοί......Οδηγώντας χίλιες δυο εικόνες έρχονταν στο μυαλό μου....χίλιες δυο σκέψεις....Ο δρόμος είναι πολύ λυτρωτικός......Είναι μια εμπειρία που μόνο αν την ζήσεις ξέρεις τι σημαίνει.....Ήλθε στο μυαλό μου μια φράση του Κωνσταντίνου Μητσάκη και αυτή ζωγράφιζε πλήρως όλη μου την ψυχή......
"Και τώρα τι γίνετε; Ανάμεικτα τα συναισθήματα,μετέωρος ο συναισθηματικός μου κόσμος.Θλίψη για ένα όνειρο που τελείωσε,κρυφή χαρά και προσμονή για το επόμενο που σχεδίαζα να ζήσω κάπου αλλού,σε ένα άλλο σημείο της γης.Ευελπιστώ παρά τα πενήντα μου χρόνια οι διαδρομές της δίτροχης ζωής μου να συνεχιστούν για πολύ ακόμη,με μόνιμη συντροφιά της ανησυχίες και τα χτυποκάρδια της ψυχής μου.....΄΄
Εγώ λοιπόν δεν θα μπορούσα να αποτελέσω εξαίρεση στον κανόνα....Μέλος λοιπόν στην Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi εδώ και 6 χρόνια και με αρκετές συμμετοχές στα δρώμενα της Λέσχης....Το 2015 αποφάσισα να ακολουθήσω την εκδρομή που διοργάνωνε η Λέσχη για την συμμετοχή της στο 3ο Raduno Moto Guzzi Club Area Mediterranea που θα γινόταν στο Val di Noto στην Σικελία.....
Kατ'αρχάς να πούμε πως η Area Mediterranea ιδρύθηκε το 2012 από 4 λέσχες Moto Guzzi μια εκ των οποίων είναι και η Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi.....Έτσι κάθε χρόνο διοργανώνετε μια συνάντηση....Αυτή την χρονιά ήταν η σειρά της Λέσχης Guzzisti dell'Etna με έδρα την Κατάνια....
Το σημείο που θα γινόταν η συνάντηση επιλέχθηκε στο Val di Noto και συγκεκριμένα στην Νότια Σικελία....Κοντά σε τρεις πόλεις που είναι χαρακτηρισμένο από την Unesco το ιστορικό τους κέντρο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς....Όλα αυτά λοιπόν συν ότι μια επίσκεψη στην Σικελία με την ιδιαιτερότητά της από άποψη τοπίων,μουσικής,γεύσεων,ιστορίας και κουλτούρας ήταν μια πρώτης τάξεως ιδέα για συμμετοχή στην συνάντηση των λεσχών της Μεσογείου....
Ολα λοιπόν ξεκίνησαν από τον Φεβρουάριο όταν και άρχισαν να κλείνονται oι συμμετοχές....Η Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi θα έδινε το παρών τελικά με μια πολυπληθή συμμετοχή τηρουμένων των δύσκολων ημερών που περνάει η χώρα μας....Σίγουρα υπήρξαν και άλλα μέλη που ήθελαν και προσπάθησαν να συμμετάσχουν αλλά αν και το προσπάθησαν τελικά δεν τα κατάφεραν.....
Oι ημερομηνίες της συνάντησης ήταν στις 29-31/5....Έτσι λοιπόν εκτός του τριημέρου αποφασίσθηκε η παραμονή άλλων τεσσάρων ημερών....
Ο καιρός μέσα από προβλήματα και άνγχοι περνούσε δύσκολα....μα υπήρχαν στιγμές που από μόνη της η προετοιμασία των διαδρομών με έκανε ήδη να ταξιδεύω και έτσι οι ημέρες η μάλλον οι νύχτες κυλούσαν όμορφα και γεμάτες προσμονή για αυτό το ταξίδι που σχεδιάστηκε να έχει περίπου 2000 και κάτι χλμ....
Στις 28/5 επιβιβαζόμαστε στο πλοίο που θα μας πήγαινε στο Μπάρι.....
Ο καιρός τέλειος και η διάθεση για ταξίδι ήταν στα ύψη.....
Τα καθίσματα αεροπορικού τύπου θα μας φιλοξενούσαν για τον βραδινό μας ύπνο.....
Την επομένη με την αφιξή μας στο λιμάνι του Μπάρι μετά από την τυπική Ελληνική συνεννόηση για το πως θα ταξιδέψουν σχεδόν 40 μοτοσυκλέτες και μετά από τις αναμνηστικές φωτογραφίες είπαμε πως πρέπει να ξεκινήσουμε κάποια στιγμή....
Στο λιμάνι του Μπάρι....Δεξιά στην δεύτερη φωτό το πλοίο Norman Atlantic με εμφανή τα σημάδια από την πυρκαγιά που ξέσπασε εν πλώ λίγες ημέρες πριν την πρωτοχρονιά του 2015 μεσοπέλαγα και στοίχισε σε αθώες ψυχές....Βλέποντας αυτή την εικόνα ένας κρύος ιδρώτας σε έλουζε μόνο στην σκέψη στο τι συνέβη εκείνες τις κρύες ημέρες στην αρχή του έτους....
Μέχρι την Santa Croce Camerina όπου ήταν η έδρα του Raduno μας χώριζαν 650+χλμ......
Η διαδρομή......
https://goo.gl/maps/jWchaaVBatD2
Ο πρώτος στόχος της διαδρομής ήταν στο λιμάνι Villa San Giovanni.....όπου και θα περνούσαμε με ferry απέναντι στην Messina....
Πολλά μηχανάκια.....
Περιμένοντας να πάρουμε το ferry....
Και εν πλώ....
Επόμενος στόχος ήταν η συνάντηση με ομάδα των διοργανωτών του Raduno και αναμονή του δεύτερου γκρούπ(μιας και είχαμε χωριστεί σε δυο) στο ύψος της Catania ώστε να μας συνοδέψουν μέχρι το ξενοδοχείο που θα είχε βάση η εκδήλωση.....από εκεί μας χώριζαν περίπου 100+χλμ.....
Στο βάθος η Αίτνα να καπνίζει.....
Ο χρόνος όμως περνούσε και στον ορίζοντα διαφαινόταν πως 40-50 μηχανάκια θα ταξιδέψουν μέσα στην νύχτα.....με συνοπτικές διαδικασίες εγώ και άλλοι τρεις( ο Γιάννης απο την Βέροια που είχε έλθει με βέσπα,ο Μπίλ από τα Γιάννενα με την γυναίκα του και ο Γρηγόρης από την Κοζάνη επίσης με την γυναίκα του) αποφασίσαμε να φύγουμε και να μην περιμένουμε......
100+χλμ σε επαρχιακό δίκτυο με θερμοκρασία τέλη Μαίου στους 7 βαθμούς ο ρυθμός ήταν συγκρατημένος και συν το ψάξιμο για το που είναι το χοτέλ μας έκανε να φτάσουμε περίπου γύρω στις 12.....μετά από 660χλμ. ολίγον τι καταπονημένοι και από το κρύο και εμφανώς πεινασμένοι εναποθέσαμετα κορμιά μας μετά από ένα ζεστό μπάνιο σε μαλακό στρώμα.....Ο ύπνος ήλθε γλυκός και η επόμενη ημέρα μας περίμενε με πολλές εικόνες......
Το ξενοδοχείο της εκδήλωσης....
http://www.kamarina.it/
Το ξενοδοχείο της διαμονής μας....απείχε απο το ξενοδοχείο της εκδήλωσης 500μετρα....
http://www.bb-kamarinaland.it/it/home/
Σαββάτο 30/5
Πρωινό εγερτήριο και το πρωινό όχι μόνο ήταν απαραίτητο αλλά και επιτακτικό μιας και τα στομάχια μας διαμαρτύρονταν έντονα.....Εσπρέσσο και κρουασάν με γέμιση από κρέμα ρικότα,φυσικός χυμός και γλυκάκι κανόλι μας έστειλε στα ουράνια.....τώρα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε άνετα το πρόγραμμα της εκδήλωσης.....
To πρόγραμμα περιελάμβανε....
Επίσκεψη στην Ragusa....μια πολύ όμορφη πόλη που το ιστορικό της κέντρο είναι χαρακτηρισμένο σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.....
Και μιας και μιλάμε για μεσογειακούς λαούς και μάλιστα νότιους δεν θα μπορούσε να μην υπήρχε η σχετική καθυστέρηση.....από μία άποψη όμως μπορούσες να δικαιολογήσεις την καθυστέρηση μιας και μιλάμε πως θα έπρεπε να συντονισθεί ένα κονβόι μηχανών που αριθμούσε περίπου τις 400....Στην πλειοψηφία τους Guzzi κάθε ηλικίας και μοντέλου.....Αυτά όμως που κυριαρχούσαν ήταν τα California.......Η δε οργάνωση των Ιταλών στον δρόμο χαρακτηρίζετε ως άριστη.....με πολύ ασφάλεια και με ρυθμό που άρμοζε σε τόσο μεγάλο αριθμό μηχανών.....
Εικόνες απο την διαδρομή για Ragusa....
Κυκλοφορούσαν όμως και τέτοιες κατασκευές.....
Η Ragusa ήταν πολύ όμορφη......
Κάποιες πληροφορίες για την ιστορία της πόλης....
http://www.ragusa-sicilia.it/english/storia.htm
Σιγά-σιγά η επίσκεψη σε αυτή την όμορφη πόλη τελείωνε......Επόμενη στάση θα κάναμε στην Marina di Modica όπου και θα γευματίζαμε.....Το κονβόι τεράστιο και η διαδρομή όμορφη μέσα από αγροτικές περιοχές στην κοιλάδα του Noto.....τα δε χρώματα που κυριαρχούσαν ήταν το γαλάζιο του ουρανού....η δε ακτίνες του ήλιου που έπεφταν στους αγρούς σκόρπιζαν ένα εκτυφλωτικό χρυσό χρώμα.....Αυτή είναι η Σικελία!!!
Σε κάποια στιγμή ανεφοδιασμού ήταν φυσικό επόμενο να μείνω πίσω μαζί με δύο φίλους της Λέσχης......Προορισμό ξέραμε αλλά δεν ξέραμε που βρισκόταν ο χώρος που θα γευματίζαμε......Μετά κόπων και βασάνων(τηλέφωνα και έτσι) τελικά φτάσαμε ολίγων τι αργοπορημένη.......Βασικά δεν μας πολυένοιαζε μιας και υπήρχε μια διάχυτη χαλαρότητα......
Κάτι τις το τσιμπήσαμε δεν λέω.....ωραίο και το κρασάκι.....αλλά έναν υπνάκο λέγαμε να τον χτυπήσουμε μιας και το βραδάκι θα είχαμε πάλι γιορτούλες,φαγάκια,κρασάκι μιας και η Λέσχη θα μας έκανε ένα εξαιρετικό δείπνο.....Έτσι σιγούλια-σιγούλια επιστροφή στο χοτέλ για μια μικρή ανασυγκρότηση.......
Το βράδυ έκλεισε με ένα εξαίσιο δείπνο με ντόπια προιόντα και γνήσιο Σιτσιλιάνικο κρασί.....
Φωτό από τα εδέσματα μην περιμένετε μιας γιατί μόλις κατ'έφθασαν τα πιρούνια πήραν φωτιά.....Πού τέτοια σκέψη;.....Η επιστροφή στο χοτέλ έγινε μετά κόπων και βασάνων μιας και τα μπουφάν δεν έκλειναν.....
Η επόμενη ημέρα,τελευταία για εμάς που είχαμε έλθει από Ελλάδα ήταν εξίσου όμορφη και γεμάτη εικόνες από την φύση της Σικελίας αλλά και από όμορφες πόλεις με έντονο το χρώμα από την βαθιά ιστορία τους......Σήμερα είχε σειρά το όμορφο Noto.....Πόλη επίσης χαρακτηρισμένη σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς......αλλά και από τις ξακουστές Συρακούσες με το έντονο Ελληνικό στοιχείο......
Από τον δρόμο για Noto.....με φωτό από κάποιες Ελληνικές συμμετοχές.....
Η άφιξη στο Noto ήταν εντυπωσιακή και η πόλη γέμισε Moto Guzzi.....
Το Noto είναι πανέμορφη πόλη.....Η ιστορία της φτάνει μέχρι τα βάθη των αιώνων.....Η αρχαία πόλη βρίσκετε 7 χλμ. λίγο ποιο βόρεια από την σημερινή πόλη.....Από την πόλη πέρασαν Έλληνες,Ρωμαίοι,Άραβες και οι επιρροές είναι έντονες σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο Σιτσιλιάνικο μπαρόκ στα κτίρια της πόλης......Μέχρι το 1091μ.χ παρέμενε το τελευταίο ισλαμικό οχυρό μέχρι που κατακτήθηκε από τους χριστιανούς.....Τον 16ο και 17ο αιώνα η πόλη άκμασε και έδειξε αξιόλογα πνευματικά στοιχεία.....Η πόλη επεκτάθηκε πέρα από τα μεσαιωνικά οριά της και χτίστηκαν καινούργιες εκκλησίες,μοναστήρια και νέα κτίρια.....Μέχρι που το 1693 στον σεισμό της Σικελίας αυτά καταστράφηκαν.....Η σημερινή πόλη ξαναφτιάχτηκε μόνο που ήλθε ποιο κοντά στο Ιόνιο πέλαγος και απέχει 30 χλμ.από της Συρακούσες.....
Εδώ αποφασίστηκε να μην συνεχίσουμε το πρόγραμμα της εκδήλωσης αλλά να πάμε στις Συρακούσες.....Έτσι λοιπόν μαζί για άλλη μια φορά με Γιάννη,Μπίλ και Γρηγόρη αναχωρήσαμε για Συρακούσες......
Δυστυχώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος και αρκεστήκαμε μόνο στο να περιηγηθούμε στο νησάκι Ορτυγία.....
Η πόλη έχει τεράστια ιστορία και ως γνωστών ιδρύθηκε από τους Αρχαίους Έλληνες όπως και πολλές πόλεις της Σικελίας αλλά και της Νοτίου Ιταλίας.....Συγκεκριμένα οι Κορίνθιοι ήταν αυτοί που ίδρυσαν την πόλη.....Στους Πελοποννησιακούς πολέμους οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στην πόλη αλλά τελικά ηττήθηκαν.....Στην συνέχεια εξελίχθηκε σε μια από της πλουσιότερες και δυνατότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας μέχρι που υποδουλώθηκε από τους Ρωμαίους.....Τα αρχαία μνημεία έχουν έντονο το Ελληνικό στοιχείο και το νησάκι κατά την αρχαιότητα ήταν το κέντρο της πόλης.....
Η μικρή μας επίσκεψη έκλεισε με ένα πολύ ωραίο γεύμα με άρωμα Σικελίας.....
Οι Συρακούσες ήταν ωραιότατη και παναστόλιστη πόλη όπως ακριβώς την αποκάλεσε και ο Κικέρωνας......Δυστυχώς όμως έπρεπε να φύγουμε.....Υποσχεθήκαμε πως αυτή την πόλη θα την επισκεφθούμε πάλι όπως επίσης και την Σικελία.....Αυτό το μεγάλο νησί σου έδινε την εντύπωση της οικειότητας...λες και πως αυτά τα μέρη έχουν βγει από κάτι δικό μας και το άρωμα της ήταν τόσο έντονο.....στα κτίρια,στις εικόνες της φύσης,στα αρχαία,στην ιστορία,στις γεύσεις....ακόμη και με τους λιγοστούς Σιτσιλιάνους που έτυχε να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε ποιο πολύ με την γλώσσα των νοημάτων ή των λίγων ιταλικών μας έβλεπες πως η Αρχαία Ελλάδα για αυτούς είναι ένα κομμάτι δικό τους.....
Μέχρι το χοτέλ τα 120χλμ. μέσα από επαρχιακούς αλλά και δρόμους δίπλα στην θάλασσα βγήκαν ξεκούραστα.....Στο χοτέλ φτάσαμε πολλοί γεμάτοι και τόσο ενθουσιασμένοι για ότι είδαμε αυτή την ημέρα.....Όμως η ημέρα δεν είχε τελειώσει ακόμη μιας και το βράδυ μας περίμενε το επίσημο δείπνο της διοργάνωσης.....
Δευτέρα 1 Ιουνίου
Σήμερα η Ελληνική αποστολή θα χωριζόταν σε πολλά κομμάτια.....Κάποιοι θα επέστρεφαν Ελλάδα,κάποιοι άλλοι όμως θα ακολουθούσαν το δικό τους πρόγραμμα και εμείς ήμασταν από αυτούς.....
Το gps ρυθμίστηκε να μας πάει πρώτα στην περιβόητη Αίτνα.....το μεγαλύτερο και το ποιο ψηλό ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης.....από εκεί θα κατηφορίζαμε στο Ταυρομένιο,δλδ. στην Taormina....
Η διαδρομή της ημέρας.....
https://goo.gl/maps/DRb4HsCiMyT2
Περίπου 200χλμ. μας χώριζαν σήμερα μέχρι τον τελικό προορισμό.....Έτσι λοιπόν η χαλαρότητα ήταν διάχυτη και ο ρυθμός όπως αρμόζει σε ένα ταξίδι.....Άκρως τουριστικός.....Άλλωστε όταν ταξιδεύεις πέρα από την αυξημένη προσοχή που πρέπει να δίνεις στο καινούργιο περιβάλλον που οδηγείς.....ο μόνος τρόπος να οδηγάς είναι με ένα ρυθμό που θα σου επιτρέπει ούτε την υπερβολική χαλαρότητα(μιας και τότε καραδοκούν κατ'εμέ ποιο πολλοί κίνδυνοι)αλλά με ρυθμό που να μπορείς να ελέγχεις τον δρόμο σου αλλά ταυτόχρονα να τον απολαμβάνεις κιόλας......
Η διαδρομή μέχρι να βγούμε στην autostrada λίγο πριν την Catania ήταν αυτή που κάναμε την πρώτη ημέρα, νύχτα....έτσι ήταν ευκαιρία να την απολαύσουμε.....σε ορισμένα σημεία ήταν απολαυστική.....η θερμοκρασία ήταν ότι έπρεπε για ταξίδι..... Εμένα όμως κάτι με έτρωγε για το ανέβασμα στην Etna μιας και όταν άρχισε να γίνετε ορατό το βουνό το μόνο που αντίκριζες ήταν μια τεράστια χαμηλή νέφωση.....Φτάνοντας λοιπόν στους πρόποδες στο χωριό Nicolosi το οποίο είχε έντονα τα σημάδια της ηφαιστιακής δραστηριότητας μέσα στο κέντρο του χωριού.... Αποφασίσαμε πως η απόλαυση ενός διπλού εσπρέσσο θα ήταν ότι έπρεπε.....Έτσι ίσως μας δινόταν και ο απαραίτητος χρόνος μήπως καθάριζε ο ουρανός πάνω από το ηφαίστειο......
Τελικά όσο και αν περιμέναμε αντί ο καιρός να μας κάνει το χατήρι όλο και χειροτέρευε......Ένα ψιλόβροχο μαζί με ομίχλη άρχισε να μας συνοδεύει μέχρι το ανέβασμα στο βουνό με θερμοκρασίες που άγγιζαν τους 8 βαθμούς.....Η διαδρομή ήταν απίστευτη.....Να βλέπεις την λάβα που έχει ξεχυθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια και να έχει καταπιεί τα πάντα στο πέρασμά της σε ένα τοπίο που έμοιαζε εξωγίηνο και ταυτόχρονα την φύση να προσπαθεί να υπερνικήσει αυτό το σκληρό πέτρωμα που είχε δημιουργηθεί....Τελικά ο καιρός δεν μας άφησε να επισκεφθούμε με το τελεφερίκ έναν από τους κρατήρες του ηφαιστείου.....απολαύσαμε όμως την καταπληκτική διαδρομή στο ανέβα αλλά και στο κατέβα με την υπέροχη άσφαλτο που θύμιζε πίστα.....Η αλήθεια είναι πως τηρουμένων των αναλογιών(βάρος και δικάβαλος) ψιλοπαρασύρθηκα αλλά μέσα σε επιτρεπτά όρια.....που σου έλεγε πλάγιασε...πλάγιασε...πλάγιασε.....αλλά και το πως ένας τόπος γεμάτος λάβα μπορεί να γεννηθεί και πάλι....ειδικά στο ανατολικό κομμάτι που κινηθήκαμε η βλάστηση από ένα σημείο και μετά ήταν απίστευτη.....Η Ταορμίνα μας περίμενε για διανυκτέρευση....Δεν θα πω πολλά λόγια για την πόλη....Άλλωστε η Αρχαία Ιστορία έχει να πει πολλά για αυτήν.....Η ατυχία μας ήταν πως δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε το Ελληνικό Θέατρο μιας και υπήρχε συναυλία στον χώρο(όπερα).....Η πόλη έχει φανταστικό χρώμα και είναι κοσμοπολίτικη η δε θέση της είναι φανταστική μιας και έχει φοβερή θέα προς την Κατάνια την Αίτνα....αλλά και την Μεσόγειο θάλασσα....
Το απογευματάκι φτάσαμε στην Villa Moschella που είχαμε κλείσει από το booking.com το πρωί πριν ξεκινήσουμε, με free parking, καλή πρόσβαση και 50 μέτρα από το τελεφερίκ που σε ανεβάζει στην πόλη.....Μετά την απαραίτητη ανασυγκρότηση μια βόλτα στην πόλη ήταν ότι έπρεπε.....Η Taornina ή Ταυρομένιο(ιδρύθηκε από αποίκους της Νάξου όπως και η μικρή πόλη κοντά στην Ταορμίνα που λέγετε Giardini Naxos).....Έπαιξε σημαντικό ρόλο από την εποχή του εποικισμού της από τους Έλληνες αλλά και αργότερα από τους Ρωμαίους.....Κατά τον μεσαίωνα παρέμεινε λόγο της σημαντικής της θέσης μια από της ποιο σημαντικές πόλεις της Σικελίας.....Η πόλη αποπνέει ένα διάχυτο πολιτιστικό αέρα μιας και πολλοί καλλιτέχνες(ζωγράφοι,συγγραφείς,ηθοποιοί και σκηνοθέτες)ήταν συχνά επισκέπτες ή έμεναν στην πόλη.....Έτσι αυτή η αύρα είναι εμφανώς αισθητή όταν την περιδιαβαίνεις.....Σημαντικότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το Teatro Greco που βρίσκετε σε σημείο με φοβερή θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος.....
Πως γίνετε να περπατάς στα στενά αυτής της πανέμορφης πόλης και να μην ακούς τις νότες αυτού του τραγουδιού;.....
Η ατυχία μας αυτή την ημέρα ήταν πάλι παρούσα.....φτάνοντας στην Via Teatro Greco......
Δυστυχώς μια παράσταση όπερας δεν μας άφησε να εισέλθουμε στο θέατρο.....Έτσι λοιπόν επιστροφή στην Corso Umperto(τον κεντρικό πεζόδρομο) αλλά και στα στενά της πόλης για βόλτα και φωτογράφηση.....
Porta Messina
Η Ταορμίνα μας άφησε τις ποιο όμορφες εικόνες και πραγματικά θα μπορούσαμε να μείνουμε πολλές ημέρες.......Μετ'α από δίωρο περπάτημα,φωτογραφίες,άραγμα σε μικρά καφέ και μουσικές από Σιτσιλιάνους μουσικούς του δρόμου η απόλαυση ενός δείπνου ήταν το κερασάκι στην τούρτα.....Με βαριά βήματα από την ολοήμερη περιήγηση κατηφορίσαμε για το χοτέλ.....Μόνο που οι εικόνες δεν έλεγαν να σταματήσουν.....Ήταν συνέχεια μπροστά μας και θέλαμε να αποθανατίσουμε όσες ποιο πολλές μπορούσαμε ακόμη και στα ονειρά μας.....
Porta Catania
Τρίτη 2 Ιουνίου
Σήμερα μας χώριζαν κάτι λιγότερα από 500χλμ. μέχρι τον προορισμό μας που ήταν το Σαλέρνο.....
https://goo.gl/maps/q69m2ZZBZsE2
Πρωινό στην βεράντα της Villa Moschella και ταυτόχρονα κλείσιμο ξενοδοχείου με την γνωστή συνταγή.....Το πρώτο μου μέλημα στο κλείσιμο ξενοδοχείων ήταν....να έχει οπωσδήποτε πάρκινγκ επίσης κοιτούσα και κοιτάω σχεδόν πάντα αν γίνετε να κάνω κράτηση χωρίς την πιστωτική κάρτα μιας και το booking σε ορισμένα ξενοδοχεία δίνει αυτή την δυνατότητα και φυσικά να κοιτάω τις προσφορές......Επίσης σημαντικό είναι να βρίσκετε σε καλή θέση ως προς την πρόσβαση ή τέλος πάντων στα σημεία που θέλω να επισκεφτώ.....Έτσι έγινε και η αλήθεια είναι πως πετύχαμε στο Σαλέρνο ένα καλό χοτέλ το οποίο και κλείσαμε για δυο ημέρες.....
Το ξενοδοχείο.....
http://www.mediterraneahotel.it/it/
Την πρώτη λόγω των χιλιομέτρων που θα κάναμε λογικά θα φτάναμε απόγευμα......Οπότε το πρώτο βράδυ θα το αναλώναμε στην πόλη αλλά και για ξεκούραση....Την δεύτερη ημέρα είχαμε δυο επιλογές.....Ή θα πηγαίναμε Πομπηία ή Costeria Amalfitana......
Τα χιλιόμετρα μέχρι το Σαλέρνο βγήκαν μέχρι τις πρώτες ώρες του μεσημεριού εύκολα.....Μετά όμως μας βασάνισε μια ζέστη που πλησίασε τους 36 βαθμούς από το κατέβασμα της Cosenza μέχρι να αρχίζουμε να ανηφορίζουμε από την autostrada για το Parco Nazionale del Pollino.... Εκεί συναντήσαμε έργα που μας έστειλαν σχεδόν μέσα στο Πάρκο......Κατά μια έννοια αυτό δεν μας χάλασε γιατί η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη αλλά ο χρόνος περνούσε......Έτσι φτάνοντας λίγο πριν το Σαλέρνο πέρα από την αυξημένη κίνηση είχαμε και την μοναδική βροχή του ταξιδιού μας.....
Φεύγοντας από την Ταορμίνα δεν ήταν δυνατόν να μην φωτογραφήσουμε το νησάκι Isola Bella.....
Μια μικρή άποψη από το πέρασμα μέσα από την Μεσσίνα.....
Για άλλη μια φορά το πέρασμα με ferry.....
Η κούραση από τα χιλιόμετρα,την ζέστη,τα έργα,την βροχή και την κίνηση μας ανάγκασε 30χλμ. πριν το Σαλέρνο να σταματήσουμε για ξεκούραση.....Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό....Το gps είχε αρχίσει να κάνει τα δικά του.....Εδώ να πω πως είχα μελετήσει από το google map την θέση του χοτέλ και είχα την πεποίθηση πως θα μπορούσα χωρίς το gps να πάμε.....Όμως αν κάτι στράβωνε τότε η μέθοδος.....Από που πάει για το χοτέλ ρε πατριώτη;.....Θα σήκωνε πολύ γέλιο.....Τελικά μετά τον καφέ το εργαλείο πήρε τα πάνω του.....
Στο Σαλέρνο νωρίς το απόγευμα πατούσαν οι ρόδες του Stelvio....Μετά την τακτοποίηση στο χοτέλ η επίσκεψη στην πόλη ήταν επιτακτική ανάγκη μιας και η ανησυχία στα στομάχια μας ήταν έντονη....Επιλέχθηκε πιτσαρία καθαρά όχι τουριστική αλλά από αυτές που συχνάζουν ντόπιοι κάτοικοι μιας και αυτό είναι ένα δείγμα εκτίμησης της κουζίνας αλλά και να αναμιχθούμε στον ντόπιο πληθυσμό....Το φαγητό για άλλη μια φορά εξαιρετικό και πλούσιο σε γεύσεις....Αλλά όλα τα λεφτά ήταν αυτό που ψάχναμε να βρούμε και ίσως όλοι μας έχουμε μια εικόνα στο μυαλό μας για κάποιον Ιταλό πιτσαδόρο που θέλει να έχει το μαγαζί του πάντα γεμάτο κόσμο....Η εικόνα λοιπόν ενός Ιταλού που μιλάει πολύ και έντονα που κινείται διαρκώς με αυτό το ύφος του άνετου αλλά και της υφής τραγουδιστής του ομιλίας που έχει η Ιταλική γλώσσα ήταν το χρώμα της βραδιάς....Δυστυχώς φωτό η βίντεο δεν υπάρχει και σίγουρα ήταν κάτι που το μετάνιωσα....
Ο γυρισμός στον χοτέλ έγινε της πρώτες πρωινές ώρες και η κούραση μετά το δείπνο ήταν έντονη.....
Την ευκαιρία όμως για μια ωραία φωτογραφία ποτέ δεν την χάνουμε.....
Τετάρτη 3/6
Στην ώρα του πρωινού αποφασίσαμε το πρόγραμμα της ημέρας.....Δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να χωρέσουμε πολλά πράγματα σε μια ημέρα και έτσι η Πομπηία έμεινε εκτός....Τα χλμ. σήμερα θα ήταν μόνο 140 αλλά τόσο γεμάτα σε μια από τις όμορφες διαδρομές που έχω οδηγήσει....Την
Costeria Amalfitana....Ένας δρόμος που κινείται περιμετρικά της χερσονήσου από το Σαλέρνο μέχρι την Πομπηία......Τόσο γραφικός και τόσο στριφτερός που σε ορισμένα σημεία είναι στενός περνώντας μέσα από γραφικά χωριά....Σίγουρα η μια ημέρα δεν φτάνει για να τα ευχαριστηθείς όλα.... Ήταν όμως αρκετή για να ευχαριστηθώ οδήγηση αλλά και το τοπίο που συνδυάζει βουνό και θάλασσα....
Η διαδρομή της ημέρας.....
https://goo.gl/maps/ueKdrrKvnHw
Φτάνοντας στο Αμάλφι......
Η πρώτη μας στάση ήταν στην Piazza Duomo σε ένα καφέ απέναντι από τον Καθεδρικό Ναό του Αγ.Ανδρέα.....Το Αμάλφι με εμπορικούς και ιστορικούς δεσμούς με το Βυζάντιο φιλοξενεί στον ναό μέρος των λειψάνων αλλά και την χρυσή κάρα του Αγ.Ανδρέα τα οποία μεταφέρθηκαν το 1210 από την Κωνσταντινούπολη......
Επιστροφή στο πάρκινγκ και ώρα για οδήγηση σε ένα από τους ποιο όμορφους και γραφικούς δρόμους....
Σε ορισμένα σημεία του δρόμου γραφικοί Ιταλοί με τα ονομαστά limone της Καμπανίας πουλούσαν φρεσκοστυμένο φυσικό χυμό.....Δεν υπήρχε περίπτωση να μην δοκιμάσουμε ένα χυμό με λεμόνι και πορτοκάλι.....
Πλησιάζοντας το Positano......
Στο Positano δεν μπήκαμε μέσα παρά προτιμήσαμε να συνεχίσουμε για Sorento.....
Φτάνοντας στο Sorento περιηγηθήκαμε λίγο στην πόλη με την μηχανή ώσπου αράξαμε στο κέντρο για το εσπρεσσάκι μας αλλά και για ξεκούραση.....Η δε σύζυγος εκμεταλλεύτηκε την στιγμή για μια επίσκεψη στα μαγαζιά.....
Ήλθε η στιγμή της αναχώρησης και επιστροφή από τον ίδιο δρόμο.....δλδ οδηγική ευχαρίστηση εις διπλούν....Στον δρόμο κρύβονται κάποια μαγαζάκια με υπέροχες βεράντες....Έτσι και εμείς βρήκαμε ένα για να απολαύσουμε την ξεχωριστή θέα με συνοδεία ενός πρόχειρου γεύματος.......
Στο Amalfi σταματήσαμε για λίγο άλλη μια φορά.......
Πέμπτη 4/6
Τελευταία ημέρα επί Ιταλικού εδάφους και η επιστροφή για Bari θα γινόταν μετά από 270χλμ. περίπου.....Με το πλοίο είχαμε ραντεβού στις 19,30 και μέχρι τότε είχαμε αρκετό χρόνο να διανύσουμε την απόσταση αλλά και να επισκεφθούμε μια άλλη πόλη της Puglia την Matera.....Επίσης ανακηρυγμένη σαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς απά την Unesco......Οδηγήσαμε νωχελικά μέσα από autostrada αλλά και επαρχιακούς δρόμους......Νωρίς το μεσημέρι ήμασταν στην πόλη.....Η ζέστη είχε αρχίσει να γίνετε έντονη όσο κινούμασταν ποιο ανατολικά.....
Η διαδρομη
https://goo.gl/maps/az3JwkAkz532
Ιταλία και gelato δεν γίνετε......
Τα 70 χλμ που μας χώριζαν από το Bari βγήκαν λίγο δύσκολα.....Από την μια η ζέστη και λίγο ο έντονος αέρας που είχε σηκώσει,από την άλλη μια σχετική κίνηση από φορτηγά μας φάνηκαν πως καλύψαμε την διπλάσια απόσταση.....Παρ'όλα αυτά όμως στο λιμάνι φτάσαμε γύρω στις 17,00.....Το τσεκ-ιν έγινε σύντομα και μπήκαμε στο πλοίο νωρίς και με την άνεσή μας......Για άλλη μια φορά αντικρίσαμε το κουφάρι του Norman Atlantic......
Σαλπάροντας το πλοίο η δύση του ήλιου δεν άργησε να έλθει......
Μια γλυκιά μελαγχολία ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας......Επτά ημέρες γεμάτες εικόνες,γεύσεις,ιστορία,μουσική, ήταν μια όμορφη ανάμνηση που θα την κρατάμε βαθιά μέσα μας.....Από την άλλη όμως ξέρεις πως κάθε ταξίδι έτσι είναι....Είναι στην αρχή ένα ερωτικό κάλεσμα που σε κάνει να φτερουγίζεις στους ανέμους,έρχεται όμως η στιγμή που αυτό τελειώνει.....δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς....είναι όμως ένας έρωτας με ωραίες αναμνήσεις που θα τον θυμάσαι για πάντα....Κάθε έρωτας όμως που τελειώνει ξέρεις πως κάπου κάποτε ίσως προκύψει ο επόμενος.....Έτσι είναι και τα ταξίδια......Παρά την μελαγχολία μας ξέραμε πως ήταν κάτι γλυκό και πως θα ερχόταν η στιγμή του επόμενου φτερουγίσματος.....
Όμως κάθε ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει πριν φτάσεις στον προορισμό σου.....Εμείς σαν να λέγαμε πως πρέπει να καθυστερήσουμε.....δεν μπορούσαμε να το δεχθούμε.....Έτσι αντί για Πάτρα βγήκαμε Ηγουμενίτσα.....Το ότι θα οδηγούσαμε άλλα 400χλμ. ίσως θα μπορούσαμε να το δεχθούμε ποιο καλά......6,30 το πρωί πιάσαμε λιμάνι......Παρέα με κάτι σκληρά παλικάρια......
Αυτή η πρωινή αύρα ήταν τόσο όμορφη......ακόμη και οι 8 βαθμοί στα βουνά της Παραμυθιάς ήταν τόσο ζεστοί......Οδηγώντας χίλιες δυο εικόνες έρχονταν στο μυαλό μου....χίλιες δυο σκέψεις....Ο δρόμος είναι πολύ λυτρωτικός......Είναι μια εμπειρία που μόνο αν την ζήσεις ξέρεις τι σημαίνει.....Ήλθε στο μυαλό μου μια φράση του Κωνσταντίνου Μητσάκη και αυτή ζωγράφιζε πλήρως όλη μου την ψυχή......
"Και τώρα τι γίνετε; Ανάμεικτα τα συναισθήματα,μετέωρος ο συναισθηματικός μου κόσμος.Θλίψη για ένα όνειρο που τελείωσε,κρυφή χαρά και προσμονή για το επόμενο που σχεδίαζα να ζήσω κάπου αλλού,σε ένα άλλο σημείο της γης.Ευελπιστώ παρά τα πενήντα μου χρόνια οι διαδρομές της δίτροχης ζωής μου να συνεχιστούν για πολύ ακόμη,με μόνιμη συντροφιά της ανησυχίες και τα χτυποκάρδια της ψυχής μου.....΄΄
