Translate

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

strada per Venezia,Dolomiti e Verona

            Το καλοκαίρι του 2015 όλοι οι Έλληνες και όχι μόνο θα το θυμούνται για πάρα πολλά χρόνια.....Ένα καλοκαίρι ολίγον τι επαναστατικό,ολίγον τι πατριωτικό,ολίγον τι ζα-μαν -φου.....έτσι όπως είναι και η ιδιοσυγκρασία αυτού του λαού.....Μέσα από δημοκρατικά δημοψηφίσματα,επαναστατικές κορώνες από την μία και από την άλλη με κλειστές τράπεζες και απειλές για Grexit παρακολουθούσα εκείνο τον Ιούλη ενίοτε με χιούμορ,άλλες φορές με απόγνωση,κάποιες φορές με θυμό αλλά τις περισσότερες φορές με αηδία για αυτή την κατάντια....Φυσικά όλοι έκαναν το κουμάντο τους τότε.....Τα ΑΤΜ καθημερινά γεμάτα για τον απλό κοσμάκη αλλά ως δια μαγείας μία υπερκατανάλωση είχε πιάσει τον Νεοέλληνα που είχε καταχωνιάσει στο σεντούκι 100άρικα και 500άρικα και άρχισε τα ψιλοσκόρπαγε.....'Αλλωστε αυτή ο λαός πάντα γούσταρε τα πανηγυράκια και γι'αυτό τον λόγο είναι για τα πανηγύρια....Η αλήθεια να λέγεται..... Τον Ιούλη τον διαδέχθηκε ο Αύγουστος που ξέρετε πολύ καλά πως κάθε πράγμα έρχεται στον καιρό του....Έτσι είναι ο Αύγουστος....Έτσι και ο Νεοέλληνας το κατάπιε αμάσητο το ΟΧΙ που έβγαλε η μαμά δημοκρατία....Μετά τον Αύγουστο ως γνωστόν ακολουθεί ένας Σεπτέμβρης άλλες φορές ήρεμος και ρομαντικός και άλλες φορές ταραχώδης....Μην ξεχνάμε πως τα πρωτοβρόχια τον Σεπτέμβρη εμφανίζονται....καμιά φορά και κάποιες εκλογές.....Θυμάμαι εκείνες τις απαίσιες εκλογές του Σεπτέμβρη του 2009 ως ορόσημο για το 7 χρόνια συνεχόμενης και επώδυνης φαγούρας μας αλλά και τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.....γιατί μόλις ανακοινώθηκαν τότε αποφάσισα να την κάνω μαζί με την μεγάλη μου κόρη για ένα ταξίδι.....Είχα κουραστεί από όλο αυτό το σκηνικό είχα μαζέψει και κάτι 100άρικα και 500άρικα που μύριζαν ναφθαλίνη και η μόνη επένδυση που αξίζει σε αυτή την ζωή είναι ένα motorbike road trip....το οποίο γίνεται ακόμη ποιό ενδιαφέρον όταν μαθαίνεις και δείχνεις στο παιδί σου τον κόσμο.....

         Ο προορισμός που είχα στο μυαλό μου ήταν το Μαυροβούνιο και η Κροατία.....Όμως ελέω capital control(οι πιστωτικές κάρτες είχαν και αυτές πλαφόν) ο προορισμός άλλαξε κλασσικά για Ιταλία....Εισιτήρια δεν είχαν κλειστεί όπως ήταν φυσικό και αυτό ήταν ένα θέμα......Η τύχη όμως μας χαμογέλασε με το τελευταίο εισιτήριο που υπήρχε.....Σε τρεις ημέρες φεύγαμε,τόσο γρήγορα και τόσο απλά.....

         Το στόρυ της αναχώρησης είχε και συνέχεια......





Σαββάτο 12/9/2015
Ημέρα αναχώρησης η σημερινή και πρωί-πρωί χτυπάει το τηλέφωνο......

"Παρακαλώ!!!"
"Θα μπορούσα να μιλήσω με την Βασιλική  Αν....... είμαι απο το Αστυνομικό Τμήμα και πρόκειται για τις εκλογές......έχει κληρωθεί να είναι σε εκλογική επιτροπή"
"Ξέρετε δεν βρίσκετε εδώ"
"Που βρίσκετε;θα μπορέσετε να της πείτε να περάσει απο το Αστυνομικό Τμήμα;"
"Θα τις το πω.....αλλά λίγο δύσκολο να έλθει γιατί είναι στην Ιταλία και θα επιστρέψει σε καμμιά 10αριά ημέρες......νομίζω πως οι εκλογές γίνονται την άλλη εβδομάδα....."
"Ααααααα μάλιστα"
"Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;"
"Όχι εντάξει"


"ΑΊΝΤΕ ΓΑΜΗΘΉΤΕ ΡΕΕΕΕΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΕΚΛΟΓΕΣ ΣΑΣ"


"Ρε μπαμπά τι έπαθες και φωνάζεις;"


"Ωωωωωωχχχχχχ τι είπες τώρα;μας ψάχνουν;πότε φεύγουμε,προλαβαίνουμε;'
"Ρεεεεεε προλαβαίνουμε......μην τον είδατε....."


Έτσι ήθελαν να μας κρατήσουν πίσω γιατί φαίνεται πως η Βάλια τους ήταν απαραίτητη......εμείς όμως είχαμε αντίθετη άποψη.....

Με εκείνα και με τού'τα βρεθήκαμε να αποχαιρετιόμαστε......






Κυριακή 13/9/2015

Το ταξίδι με το πλοίο ήταν υπέροχο και η άφιξη στην Ancona έγινε με λόγικη καθυστέρηση......Ο καιρός όλιγον τι μουντός αλλά ζεστός και η σκέψη ήταν τι ώρα θα περνούσαμε από το Misano μιάς και σήμερα γινόταν ο αγώνας του Moto GP......Αν πέφταμε πάνω στην λήξη θα τρώγαμε πακέτο.....Τελίκα δεν φανήκαμε τυχεροί και μάζι με το πακετάκι φάγαμε και ολίγον τι βροχούλα.....Τα Ιταλά μας έδειξαν τον δρόμο από την Λ.Ε.Α και εμείς το εκμεταλευτήκαμε......Κάπου κόντα στην Pandova μας έπιασε το βραδάκι άλλα ταυτόχρονα μας έπιασε και η πείνα.....Όποτε το κάτι τις μας έπρεπε να το πάρουμε......'Ενα crotone rustiko ήταν ότι έπρεπε....







Η Βενετία από την Πάντοβα είναι κοντά και έτσι φτάσαμε γρήγορα......

Η διαμονή μας επιλέχθηκε στο Mestre και στο Hotel Venezia
http://www.hotel-venezia.com/ita/hotel.asp


Τα χλμ που διανήσαμε ήταν 369


Η διαδρομή της ημέρας
https://goo.gl/maps/nD2RVLr9AQU2





Δευτέρα 14/9/2015

Μετά από έναν απολαυστικό και ξεκούραστο ύπνο και ένα εξ'ίσου απολαυστικό πρωινό.....




η πόλη των Δόγηδων μας περίμενε....

Το να μείνει κάποιος στο Mestre είναι μία καλή επιλογή μιάς και οι τιμές των ξενοδοχείων δεν έχουν καμμία σχέση με αυτών της Βενετίας...Άλλωστε είναι τόσο κοντά και αν έχει το χοτέλ πάρκινγκ τότε ξέχνας για όσο μείνεις την μηχανή ή το αυτοκίνητο .....Το χοτέλ που επιλέξαμε ευτυχώς είχε ιδιωτικό πάρκινγκ και βρισκόταν σχεδόν στό κέντρο της πόλης αλλά και στην στάση του λεωφορείου που πάει στην Βενετία.....


Εδώ θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν μόνες τους....













   
   

   







   





   










   Γεμάτοι εικόνες και πολύ ποδαρόδρομο φανερά κουρασμένοι,αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στο χοτέλ...


  Την επομένη θα πέρναμε μια μικρή γεύση από τους υπέροχους Δολομίτες....ο αγαπημένος προορισμός κάθε μοτοσυκλετιστή.....




Τρίτη 15/9/2015


Σχεδιάζοντας αυτό το ταξίδι κύριο μελημά μου ήταν οι μικρές ημερήσιες αποστάσεις λαμβάνοντας υπ'όψιν πως ήταν το πρώτο πολυήμερο ταξίδι της κόρης μου με μοτοσυκλέτα και η ανυσηχία μου ήταν το πως θα αντιδράσει σωματικά από την μία και από την άλλη για τις καιρικές συνθήκες...ειδικά η σημερινή ημέρα και η επόμενη με απασχολούσε μιάς και θα ανεβαίναμε σε κάποια περάσματα στους Δολομίτες.....Το πρωινό ομολογουμένος ήταν σχετικά δροσερό για τα στάνταρ της κόρης μου....όσο για εμένα ήταν ότι έπρεπε....Γι'αυτό τον λόγο αυτές οι δυο ημέρες χιλιομετρικά ήταν στην κυριολεξία παιδικές.....Έτσι λοιπόν η πινέζα στον χάρτη μπήκε στην λίμνη Alleghe και στο χωριό Masare....ένα χωριό που έχω ξαναπεράσει παλιότερα με μια θρυλική παρέα οκτώ μοτοσυκλετιστών κάνοντας το παρθενικό μου ταξίδι με μοτοσυκλέτα στο εξωτερικό....Ένα ταξίδι που έχει μείνει βαθειά χαραγμένο στην μνήμη μου,έτσι όπως μένουν αυτές οι πρώτες φορές που σε συνεπαίρνουν.....Πλησιάζοντας στην λίμνηAlleghe οι μνήμες σιγά-σιγά μου χτυπούσαν την πόρτα.....




 





Κάπου μετά το Belluno η σχετική πληροφόρηση μοιάζει λίγο ανούσια αλλά σε βάζει λίγο στο κλίμα για τα στριφτερά περάσματα των Ιταλικών Άλπεων....




  






Κοντά στο Agordo έγινε και η πρώτη στάση....ποιό πολύ για μία φωτογραφία.....






   







Μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στο χωριό σχετικά νωρίς.....στον δε ξενώνα που θα μέναμε έπρεπε να περιμένουμε γιατί η οικοδέσποινα απουσίαζε....Έτσι ένα μικρό κολατσιό και ένας εσπρέσσο ήταν ότι έπρεπε....





   











    Σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε η οικοδέσποινα και τακτοποιηθήκαμε σε ένα πανδοχείο φάτσα στην υπέροχη λίμνη.....





   








Το απογευματάκι κάναμε μια βολτίτσα στο Alleghe όπου από εδώ μπορεί κάποιος να επισκεφθεί τρία passa....







   



   








Η ημέρα έκλεισε με ένα ύπεροχο δείπνο.....






   











Η διαμονή μας στο χωριό Masare έγινε στο Albergo Astor.


Τα χιλιόμετρα της ημέρας ήταν 148.


Και η διαδρομή της ημέρας.
https://goo.gl/maps/ySYf1T2ppGJ2





Τετάρτη 16/9/2015


Ο βραδυνός ύπνος ήταν το κάτι άλλο....τόσο ξεκούραστος,τόσο αναζωογονητικός που είχες μία αίσθηση βαθειάς ξεκούρασης....Σηκωθήκαμε χωρίς βιασύνη γιατί από την μία έβλεπες από το παράθυρο πως ο καιρός ήταν τόσο μουντός και κρύος και από την άλλη ξέραμε πως και σήμερα η απόσταση μέχρι τον επόμενο προορισμό μας ήταν σχετικά μικρή....Έτσι πρέπει να φάγαμε καμμιά ώρα στο κρεβάτι....Τελικά σε κάποια στιγμή ο εγκέφαλος έδωσε την εντολή για εγερτήριο....

Αφού τακτοποιηθήκαμε είπαμε να τιμήσουμε και το πρωινό....μόνο που ήταν το ποιό άθλιο πρωινό που έχω συναντήσει στην ζωή μου....ίσως όμως και όχι γιατί που ξέρεις μπορεί να υπάρχει και χειρότερο....Έτσι λοιπόν χωρίς καφέ και με άδειο στομάχι ανεβήκαμε στην μηχανή για να πάμε στο passo Fedaia με την ομώνυμη λίμνη με το φράγμα της και την Marmolada να κρέμεται από πάνω της....Με χαλαρή οδήγηση φτάσαμε στα 2000+ μέτρα υψόμετρο....

















Επειδή ένα κρύο το έκανε και η κόρη αναζητούσε λίγη ζεστασιά....από την άλλη εγώ οπωσδήποτε ένα καφέ αράξαμε στο παρακείμενο πανδοχείο....και δεν το μετανοιώσαμε.....










Χτυπήσαμε και ένα τάκο μπιφτέκι....έτσι για την λιγούρα....









Αφού πέρασε καμμιά ωρίτσα στην θαλπωρή είπαμε να ξεκουνίσουμε....και έτσι άρχισε η κατηφόρα για Canazei....και μετά για Moena....ώσπου κάπου εκεί ποιό μετά άρχισε η αναζήτηση για ανεφοδιασμό.....Βλέποντας το πρώτο βενζινάδικο σταματήσαμε για να βάλουμε καύσιμα.....Το βενζινάδικο ήταν κλειστό μα είχε να βάλεις με πιστωτική κάρτα....έλα όμως που δεν δούλευε;.....Δεν πειράζει θα βρούμε ποιό κάτω αποφανθήκαμε....Πέρασαν τα πρώτα πέντε χλμ.,πέρασαν και τα άλλα πέντε.....τα δέκα έγιναν είκοσι....τα είκοσι τριάντα,σαράντα....αρχίσαν τα φίδια να μας ζώνουν....πρώτη φορά ένοιωθα έτσι....με την σκέψη ότι δεν βρίσκουμε βενζινάδικο ήλθε ο καλός θεούλης και μας έδωσε καμμιά δεκαριά χλμ ακόμη ζωής εν ήδη κατηφόρας....Με σβηστό μοτέρ με τα πολλά πιάσαμε ίσωμα όπου στα δεξιά μας ήταν η autostrada A22.....Με χαμηλή ταχύτητα και με τα τελευταία αποθέματα αναθυμιάσεων συναντάμε στον δρόμο την policia stradale....Ρωτάμε και μας στέλνουν σε benzin station....Μόνο που το fucking benzin station είναι closed the door.....ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙ.....ΑΛΛΑ... ΡΕ ΜΠΑΓΛΑΜΑ ΤΟ GPS ΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΕΙΘΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΣΟΥ;ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΣΟΥ ΒΡΕΙ ΤΟ FUCKING BENZIN STATION;.....και ναι κύριοι το βρήκε εκείθε παραδίπλα μόνο που και αυτό ήταν κλειστό....ΑΛΛΑΑΑΑΑΑ ΔΟΥΛΕΥΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ....Ουυυυφφφφ την γλυτώσαμε....295χλμ έγραψε το Stelvio....ρεκόρ για εμένα αλλά και για το μηχανάκι....μισό λίτρο είχε απομείνει και φυσικά μακρύα δεν θα φτάναμε....Τέλος πάντων....τέλος καλό...όλα καλά....



Μερικές φωτό πρίν την αναζήτηση.....











Μετά από αυτή την περιπέτεια βγήκαμε στην autostrada αφού περάσαμε πάλι μπροστά από την policia stradale χαιρετώντας με ένα νεύμα και κατηφορίσαμε για Βερόνα....Στην Βερόνα φτάσαμε νωρίς το απόγευμα στο χοτέλ που είχαμε κλείσει για δυο ημέρες....Αφού τακτοποιηθήκαμε βγήκαμε για μία χαλαρή βόλτα στην πανέμορφη πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας....















Η πρώτη γνωριμία με την πόλη ήταν σύντομη γιατί από την μία λίγο η κούραση της ημέρας λίγο το ότι καθίσαμε για δείπνο και η ώρα πέρασε είπαμε πως την επομένη θα ήμασταν  πάλι εδώ το απόγευμα μιας και το πρωί θα πηγαίναμε στην λίμνη Garda....


Η διαμονή μας στην Βερόνα έγινε στο Euromotel Croce Bianca.


Τα χιλιόμετρα που διανύσαμε ήταν 221


Η διαδρομή της ημέρας.
https://goo.gl/maps/8hc7TwNyzEr





Πέμπτη 17/9/2015



Το ξενοδοχείο ήταν άστα να πάνε....δωμάτιο κάτω του μετρίου και μπάνιο επιεικώς απαράδεκτο.....το πρωινό όμως ήταν καλό και το τιμήσαμε δεόντως.....Η ημέρα ηλιόλουστη και ζεστή για την σημερινή μας βόλτα στην Λίμνη Garda......Τα χιλιόμετρα μέχρι την λίμνη ελάχιστα.....και έτσι επιλέξαμε να επισκεφθούμε δύο χωριά το Lazice και το Sirmione.....Πανέμορφα και τα δύο και φυσικά άκρως τουριστικά.....Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να τα απολαύσουμε.

Έτσι λοιπόν μετά το πρωινό αναχωρήσαμε με πρώτο προορισμό το Lazise.















Μετά την βόλτα μας απολαύσαμε ένα gelato και φύγαμε για το γραφικό και πολύ τουριστικό Sirmione.





















Το απόγευμα ήλθε η ώρα της επιστροφής στην Βερόνα....στο ξενοδοχείο αράξαμε για λίγη ξεκούραση και ένα μπανάκι ώστε το βράδυ να πάμε για άλλη μια φορά στην πόλη....Το βράδυ η Βερόνα είναι εντυπωσιακή....













Ένας ιταλικός espresso δίπλα στην Αρένα της Βερόνα επιβάλετε.












Μετά από τον υπέροχο καφέ η βόλτα συνεχίστηκε μέχρι να καταλήξουμε στην Piazza dei Signori....Εκεί βλέποντας το άγαλμα του Dante Aligheri https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B9

καθίσαμε σε εξαιρετική tratoria απολαμβάνοντας ένα υπέροχο δείπνο βλέποντας αυτή την υπέροχη πλατεία.















Σιγά σιγά η κούραση της ημέρας άρχισε να φέρνει τα σημάδια της και η επιστροφή στο ξενοδοχείο ήταν επιτακτική ανάγκη....

Η σημερινή ημέρα πραγματικά ήταν γεμάτη με ωραίες εικόνες και γεύσεις....Η επόμενη ημέρα κατά κάποιο τρόπο άρχισε να σηματοδοτεί την επιστροφή μας προς τον νότο....Μια ημέρα ακόμη μας έμενε και αυτήν θα την αξιοποιούσαμε κατάλληλα.



Τα χλμ. της σημερινής ημέρας ήταν 76

και η διαδρομή

https://goo.gl/maps/zVquggGFUR5AWnvo9






Παρασκευή 18/9/2015


Το πρωινό ξύπνημα ήταν χαλαρό όπως και όλο τα ταξίδι μας μέχρι τώρα.....Πραγματικά η σχεδίαση όλου του ταξιδιού ήταν χαλαρή με λίγα χιλιόμετρα κάθε ημέρα και μέρα παρά μέρα με διπλή διανυκτέρευση....Η κόρη μου ούτε που κατάλαβε κούραση και ίσα ίσα είχε αρχίσει να το απολαμβάνει...Η μοναδική ημέρα που κάναμε πολλά χλμ. ήταν την πρώτη πηγαίνοντας για Βενετία όπως και το πρωινό στο Passo Fedaia που η πρωινή ψύχρα των Δολομιτών ήταν έντονη....

Σήμερα λοιπόν τα χλμ. και πάλι λίγα και το απόγευμα θα μας έβρισκε στο μεσαιωνικό Urbino....

Σε κάποια στιγμή είπαμε να αναχωρήσουμε.








Κάπου στην autostrada στο ύψος της Μπολόνια είπαμε να πιούμε ένα καφεδάκι και να τσιμπήσουμε ένα pannini .....

Εκεί η κόρη θαμπώθηκε από τη ομορφιά μιας.....










Νωρίς το απόγευμα στρίβαμε για το Urbino...Είχαμε κλείσει ένα ξενοδοχείο λίγα χλμ πριν την πόλη ποιο πολύ για την ύπαρξη πάρκινγκ ....Το ξενοδοχείο ήταν το Agriturismo Ca Mignone.....

Η θέα από το χοτέλ.....











Και το Urbino όπως φαινόταν από μακριά...










Το βραδάκι ξεκινήσαμε για να δούμε την πόλη από κοντά....

Από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στα σοκάκια της ένα δέος μας έπιασε.....Η πόλη είναι πραγματικά εντυπωσιακή και ταυτόχρονα από μόνη της ένα υπαίθριο μουσείο....Η πόλη επίσης φημίζεται για το Πανεπιστήμιό της όπου πολλοί Έλληνες έρχονται για σπουδές....Φυσικά μετά από μια εβδομάδα εδώ ακούσαμε τα Ελληνικά.
















Κάπου εδώ φτάσαμε σε μία μικρή πλατεία....και βλέποντας αυτήν την εικόνα....












Είπαμε να αράξουμε για το βραδινό μας δείπνο.













Τα χλμ.της ημέρας ήταν 290


Η διαδρομή της ημέρας

https://goo.gl/maps/Pbdhsr5ffNLFcYvc9







Σαββάτο 19/9/2015



Μετά το δείπνο μια μικρή βόλτα ακόμη συνεχίστηκε ώσπου τα πόδια βάρυναν και η επιστροφή στο χοτέλ κρίθηκε αναγκαία....

Το χοτέλ ήταν ως προς το δωμάτιο αξιοπρεπές.....αλλά δεν ξέρω αν θυμάστε την αναφορά μου για το χειρότερο πρωινό που έχω συναντήσει στο πανδοχείο δίπλα στην λίμνη Alleghe.....Να ξέρετε λοιπόν πως από το χειρότερο υπάρχει και το άθλιο,επικίνδυνο... αυτό που μπορεί να σε στέλνει να κάνεις υπερωρίες στην τουαλέτα.....Σερβιρισμένο σε μια αίθουσα που η θερμοκρασία της πρέπει να ήταν γύρω στους 38 βαθμούς κελσίου με τα τυριά τα σαλάμια τα βούτυρα το γάλα και κάθε τι που χρειάζεται κάποια ψύξη να είναι φανερά αλλοιωμένα από την ζέστη και ταυτόχρονα να ίπτανται μύγες και να ορμάνε σε κάθετη πτώση πάνω από τα σαλαμοτύρια....Η εικόνα ήταν αποκρουστική και έτσι με ελαφριά πηδηματάκια την κάναμε για το κέντρο του χωριού για καφέ και πρωινό....Ο δε χρόνος που είχαμε ήταν υπέρ αρκετός για ένα τελευταίο χαζολόγημα....















Το πλοίο από την Ανκόνα έφευγε το απόγευμα και τα χλμ που μας χώριζαν ήταν περίπου 100....Μια ωρίτσα δρόμο περίπου και έτσι περίπου γύρω στις 15,00μμ βρισκόμασταν στο λιμάνι για την επιβίβαση.....












Μετά από οκτώ ημέρες είχαμε φτάσει πλέον στην οδυνηρή επιστροφή....Η Ελληνική πραγματικότητα δυστυχώς είναι αμείλικτη και δεν σου αφήνει περιθώρια προσαρμογής....Ξέρεις ότι από την επομένη κιόλας πρέπει να κολυμπήσεις στα βαθιά....Οπότε είναι φυσιολογικό της τελευταίες ώρες σου στο πλοίο να είσαι χωμένος στις αναμνήσεις σου....










Το ταξίδι δείχνει να τελειώνει....Αλλά ταυτόχρονα ίσως κάποιο άλλο να ξεκινά.....












Τα χλμ. μέχρι την Ανκόνα ήταν 105



Η διαδρομή μέχρι την Ανκόνα

https://goo.gl/maps/y5y7XMkGscD2R1B9A





Φυσικά το αναμνηστικό μας βίντεο από το ταξίδι δεν θα μπορούσε να λείπει από το κανάλι μου στο

YouTube



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου